پیامبر (ص) درباره علی و خانواده او هیچ سخنی جز به فرمان الهی و زبان وحی نگفته است، دلیل بر عظمت این خاندان و جایگاه برجسته آنان در اسلام همین بس که خداوند هیجده آیه پیاپی درباره ایشان فرو فرستاده است، و در این آیه ها از فداکاری و خدا دوستی این خانواده و مرتبه ایشان در بهشت سخن گفته است.
حسن و حسین مریض شدند، علی و فاطمه نذر کردند اگر فرزندانشان شفا یابند سه روز به عنوان سپاسگزاری از خدا روزه بگیرند، پس حسن، حسین و کنیزشان فضه در آنمورد از آنان پیروی کردند. دو فرزند شفا یافتند و اعضای خانواده سه روز پیاپی روزه گرفتند. نزد این خانواده در تمام آن سه روز جز مقداری نان جو وجود نداشت. روز اول بهنگام افطار، مستمندی آمد و طعام خواست، علی خوراک خود را به او داد، و همسر دو فرزندش و فضه نیز همان کار را کردند.
در روز دوم به هنگام افطار یتیمی آمد و غذایی طلبید، آنچه نزد ایشان بود به او دادند. در روز سوم اسیری آمد، و غذایی خواست و آن خانواده همان کار روز اول و دوم را انجام دادند، پس، خداوند سوره «هل اتی» را درباره آنان نازل کرد که در آن آیات شریفه زیر آمده است:
«نیکان از جامی بیاشامند که در آمیخته با کافور بهشتی باشد. چشمه ای که بندگان خدا از آن می نوشند به نوعی خاص جریان دارد. وفای به نذر می کنند و می ترسند از روزی که آسیبش فراگیر است. و برای دوستی خدا طعام خود را بر مستمند، یتیم واسیر می خورانند.
فقط برای خدا شما را اطعام می کنیم، پاداش و سپاسی از شما نمی خواهیم. براستی ما از پروردگارمان درباره روزی می ترسیم که چهره ها درهم کشیده شود و در کمال سختی باشد. پس خداوند آنان را از آسیب آن روز نگهدارد و تازه و شادمان آنها را حاضر کند. و به دلیل آن که صبر کردند پاداش آنان را بهشت و حریر قرار دهد...»
